Bumblebees komen uit het Franse Reims en evolueren sinds 1996 van onvervalste noiserock in de stijl van Portobello Bones via postrock naar een eigenzinnige mix van beide stijlen. De vocalen, die in een aantal nummers nagenoeg niet voorkomen, neigen dan weer eerder naar emo. De prachtig opgebouwde songs zijn vooral muzikaal zeer interessant. Er zit veel variatie in zowel de verstilde als de noisy stukken, terwijl de band de stereotiepen van de postrock handig weet te omzeilen. Het viertal heeft voldoende muzikale ervaring om niet in de Shellac-kloonval te trappen, al neigt hun professioneel op de band gezette mathrock heel erg die kant uit. Bumblebees eigenzinnigheid leidt tot een tweeledige plaat. Op de eerste helft wordt uitzinnig genoisepostrockt om na het akoestisch interludium van de aan Frans chanson refererende track Corned Beef om te buigen naar aan Yo La Tengo en Seam verwante depro-pop met weerhaakjes. Eigenlijk is het enige minpuntje van dit schijfje de in het Frans geschreeuwde teksten, maar dat is nog altijd stukken beter dan het nog irritantere franglais. Bumblebees is een bandje om in de gaten te houden als ze tijdens uw vakantie in Frankrijk dicht bij uw glas wijn zouden concerteren en je gezelschap op je zenuwen gaat werken.