Geen ambient van Lawrence English zijn Room40 label deze keer, maar curieuze en bijzonder aangename muziek die meer verwantschap heeft met acid en minimal techno, dan met drones. Wij hadden nog nooit van Eugene Carchesio gehoord, maar naar het schijnt heeft hij in zijn thuisland Australië een naam als muzikant en visuele kunstenaar. Volgens het persbericht is hij al vijfentwintig jaar bezig en zijn dit archiefopnamen, maar wanneer Circle Music precies werd opgenomen blijft onvermeld. Niet dat het heel veel uitmaakt, maar als zou blijken dat ze van voor 1992 zijn, en daarmee ouder dan bijvoorbeeld Plastikman (en H.E.A.D., een nogal obscuur ambient acid project uit het umfeld vam Jammin’ Unit en The Bionaut, aan wiens eerste plaat Circle Music me soms erg doet denken), dan zou dat historisch wel bijzonder zijn. Carchesio maakt met alleen sequencers en synthesizers muziek die bestaat uit louter pulsen, een soort langzaam borrelende acid zonder beat. Terwijl de noten eindeloos oscilleren verschuiven de accenten, en door subtiel filteren verandert het karakter binnen de nummers langzaam. Voor sommige tracks zou het genoeg zijn er een 909 onder te mixen om het als onuitgebrachte Plastikman-demo te kunnen slijten. Andere zijn abstracter, met langzaam druppelende tonen die langzaam in en uit fase lopen, terwijl basnoten heen en weer kaatsen. Klein minpunt is dat het allemaal een beetje klinisch is, alsof het een wetenschappelijk, veeleer dan een muzikaal experiment is. Maar het klinkt allemaal zalig, en is een aanrader voor liefhebbers van minimale, hypnotiserende puls-muziek, zoals Monoton, Ricardo Donoso en die beatloze b-kant van de eerste Basic Channel 12inch (excuses voor de nerdiness). Download only.