Globetrotter Matto Frank, in Amsterdam en omstreken beter bekend als Hakki Takki, trok in 2008 naar China om gewapend met een brakke microfoon zijn indrukken van de ooit gesloten volksrepubliek vast te leggen. Het registeren van de vakantieherinnering met camera of video is voor de burgerman, een beetje muzikant dwaalt met recorder door vreemde landen, om eenmaal wedergekeerd, de opnames te verwerken in een album. ‘China’ is Franks eerste wapenfeit op Narrominded, na de nodige huisvlijt die is gebezigd op het kleine maar charmante Plattegrond Records: het Amsterdamse DIY-collectief dat naast platen, ook feesten en concertavonden geeft op -zoals wij dat graag zien – obscure locaties. Er zit een verdrietige schoonheid in het reisverslag van Frank, dat drones, ambient en een enkele keer techno, vermengt met Chinese verkeers- en straatgeluiden, flarden van onduidbare gesprekken en lokale, overstuurde popmuziek. Het oor heeft het zwaar te verduren in China, dankzij de ontregelde speakers die op elke straathoek lijken te staan: altijd te gard, nimmer zuiver, soms met een gewelddadige feedback. Het zal de Amsterdammer zijn bevallen. En toch weerklinkt ‘China’ als een ingetogen, genoeglijk werkstuk, dat drones met een gevoelswaarde vervlecht met ongepolijste veldopnames. Een mooie, intrigerende reis verpakt in een album, al haken wij af vlak voor de eindbestemming is bereikt, want de onbewerkte opnames uit een Chinese disco zijn alles behalve een pretje.