Cheer Gone

In 2006 was er de split van het Welshe Gorky’s Zygotic Mynci. Sindsdien begon hun frontman Euros (spreekt uit Eye Ross) Childs aan een solocarrière. Een loopbaan die nu toe is aan het vierde album. Vier platen in krap twee jaar dus. De productie ligt hoog, maar het niveau is van eenzelfde orde. Op deze vierde plaat werkte hij samen met producer Mark Nevers. Die man is dan weer bekend van zijn werk met groepen zoals Lambchop, Calexico en The Silver Jews. Voor deze nieuwe plaat trok Childs samen met zijn vaste kompanen Steve Black en Peter Richardson naar de studio van Mark Nevers in Nashville. Hoewel ze dus belandden in de hoofdstad van de country is het geen countryplaat geworden, zo wordt benadrukt. In een kleine drie weken werd een album ingeblikt met kleine, licht psychedelische popsongs. En net zoals in Gorky’s Zygotic Mynci wordt ook weer soms in het Welsh gezongen zoals in het nummer ‘O Ein Dear’. Laat dat ondanks de taalbarrière nu net het beste nummer van de plaat zijn. Misschien wel net door het bevreemdende effect van de taal. Hoewel we het dus geen country mogen noemen duiken toch muzikale referenties naar deze muziekstijl op. Een streepje banjo hier en daar wordt afgewisseld met lap steel. Geen slechte plaat, maar echt potten breken. Dat nu ook weer niet.

tekst:
Maarten Timmermans
beeld:
EurosChilds_CheerGone
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!