James Graham zingt zoals Jim Kerr van de Simple Minds spreekt: met een vet Schots accent, massa’s rollende r’en inbegrepen. Dit is niet alleen bijzonder charmant, het is meteen ook een erg distinctieve karaktertrek van The Twilight Sad. ‘No One Can Ever Now’ is hun derde album en dat verschilt opnieuw danig van het vorige. Deze band opteert duidelijk niet voor stilstand. De melancholie en tristesse die zo typisch zijn voor Schotse bands – denk bijvoorbeeld ook aan The Blue Nile of Arab Strap – werd extra in de verf gezet en meer dan ooit komen de (sombere) post-punkinvloeden naar boven. Joy Division en de ruimtelijke producties van wijlen Martin Hannett zijn nooit echt ver weg. Ook onderhuidse flarden krautrock en de breekbare en van donkere romantiek druipende indie van het zwaar ondergewaardeerde Kitchens Of Distinction waren door de negen nummers. In de studio werd ditmaal gewerkt met Andrew Weatherall en dat verklaart mogelijk de prominente(re) aanwezigheid van analoge synths. Hiermee zet The Twilight Sad een stap in dezelfde richting als de Editors op hun laatste album, ‘In This Light And On This Evening’. ‘No One Can Ever Know’ kent geen enkel compositorisch dieptepunt en is, wat ons betreft, nu al een gedoodverfde kandidaat voor de eindejaarslijst van 2012. Vroeg misschien, maar zo goed is dit album. En je hoeft er niet eens een gebroken hart voor te hebben!
Meer info
Label: Fat Cat
Konkurrent
www.thetwilightsad.com