Het is dik twee jaar geleden dat Suuns met ‘Zeroes CQ’ een sterke eerste op de wereld loslieten. Opvolger ‘Images Du Futur’ zit alweer een paar dagen volstrekt terecht vastgeroest in onze cd-schuif. Eerste vaststelling: de Canadezen hebben opnieuw getekend voor een samenwerking met producer Jace Lasek (Besnard Lakes). Geen idee of het op het conto van Lasek mag geschreven worden, maar nog meer dan op ‘Zeroes’ horen we een band die perfect weet waar hij naartoe wil, en virtuoos de studio gebruikt als instrument om daar ook te geraken. Het tempo ligt lager dan op ‘Zeroes CQ’ en de sound is ingekookt: bedachtzamer en mysterieuzer. Was ‘Zeroes CQ’ feitelijk perfect dansvloermateriaal (die minutenlange stampende intro van ‘Arena’!), dan is ‘Images Du Futur’ uitstekend geschikt voor de psychedelische chill-out kamer. Hoewel: opener ‘Power Of Ten’ is een loeier van een binnenkomer. Ben Shemie blaft met de tanden op elkaar, en klinkt daarmee als de liefdesbaby die Kim Gordon en Thom Yorke nooit maakten. De gitaaruitbarstingen lijken in dikke lagen vilt gewikkeld en ondanks de koebel valt er bitter weinig te dansen. Vanaf het strak afgemeten ‘Minor Work’ is het helemaal duidelijk: Suuns zijn slangenbezweerders en u en ik zijn de slang. Verzet heeft geen zin. ‘Bambi’ is gedrogeerde disco die we ook bij Liars of Holy Fuck al wel eens zijn tegengekomen; en op ‘Mirror Mirror’ lijkt het of Millionaire het orgel van Grandaddy gepikt hebben en er een opium-party mee entertainen. ‘Sunspot’ klinkt warempel als gemuteerde Stone Roses. Na de lijzige dronetrack ‘Images Du Futur’ rest nog slechts ‘Music Won’t Save You’. Een staalharde conclusie, waar Suuns dan maar zelf een lachband aan hebben toegevoegd. Twee platen ver, en we kunnen al bijna van een oeuvre spreken. Straf.