Wat zou De Kift doen als het feest voorbij is en de geleende literatuur geen soelaas meer biedt? Dan zouden ze gaan klinken als Plan Kruutntoone. Op hun nieuwe plaat ‘Als Alles Eraf Is’ maakt het trio rond Hans Visser prachtige uitgebeende, wringende muziek. Hoekige liedjes op het snijvlak van slowcore, anarchopunk en op muziek gezette poëzie. Boven een van alles behalve intensiteit ontdane bas en drum legt Visser zijn zoekende, wiebelige gitaarspel en brokken impressionistische tekst. Over uitzendwerk met Polen, geluk zoeken over de grens en over “het zo graag alles anders willen maar je weet niet of dat nog gaat”. Na de vorige, rijker gearrangeerde platen experimenteert Plan Kruutntoone hier met soberheid. Niet om het experimenteren zelf, maar omdat geen van de bestaande structuren recht doet aan de ontluisterende aard der dingen, en er moet toch iets zijn dat dat wel doet? Na zeven jaar stilte biedt de plaat slechts vier nieuwe liedjes, een kleine geluidencollage en een oud liedje in een nieuwe, nog hoekerigere versie. Maar al waren het maar twee liedjes geweest, iedere noot die Plan Kruutntoone hier aan de wereld schenkt is ons dierbaar. “En als ik nergens thuishoor/Waarom zou ik dan niet hier zijn?” Plaat van het jaar.
Lees meer recensies.