Veel weten we eigenlijk niet over de mediaschuwe Zweed die sinds zijn eerste release in 2011 in een mum van tijd als nieuwe held door de technogelederen is begroet. Rashim bracht plaatwerk uit op zijn eigen Abdulla Rashim Records, maar ook op toplabels als Prologue en Semantica. Alle titels van zijn 12inches zoals ‘Asayita’, ‘Gizaw’, ‘Weldiya’, ‘Endasilasie’, ‘Awash River’, ‘Aksum’ en ‘Semien Terara’ zijn gerelateerd aan Ethiopië en er zal ongetwijfeld sprake zijn van een verband, al komen Afrikaanse invloeden niet per se terug in zijn geluid. Rashim maakt fluwelen minimal en stuwende hypnosetechno zoals Donato Dozzy. Een talent dus die in betrekkelijk korte tijd zijn naam heeft gevestigd en in vele platenkoffers een vaste waarde is geworden. Een debuutlp kon niet uitblijven en ondanks het ontbreken van de Ethiopische titelreferentie is dit misschien wel Rashims beste werk tot nu toe want van begin tot eind is ‘Unanimity’ een ijzersterk staaltje godentechno. Een helse didgeridoo (of iets wat daarop moet lijken) en rituele stemflarden kondigen de start van de tocht aan die bestaat uit verschillende etappes vol zware soundscapes, stuwende gallopeerbeats, hemelse akkoorden, verschuivende ritmepatronen en pulserende synths. De Zweed creëert zijn eigen wereld vol rituele spooktechno die tot een eenzaam hoogtepunt komt in de laatste track, die een nieuwe definitie geeft aan epische big room zweeftechno. Een meesterlijke plaat die alle technoreleases van de laatste tijd ver achter zich laat. Haast u naar de platenzaak, of nog beter, naar de technoloods in de buurt als Abdulla de sterren van de hemel komt draaien.
Lees meer reviews in Gonzo (circus) #121