Ze noemen zich Rose en Sandy, maar ze heten eigenlijk Ruaridh en Dave. Samen maakten ze eerder in Marcia Blaine School For Girls een eigenwijze mix van indie en elektronica, maar laat dat geen leidraad zijn voor uw beoordeling van deze cd. ‘Cat’s Cradle’ is gemaakt met slechts één instrument, de zither, en een hoop processing. De zither is een snaarinstrument dat een geluid voortbrengt ergens tussen een gitaar en een spinet; de processing bestaat uit subtiele echo’s, galm, korte loops van een enkele noot, allemaal zeer beheerst, en in dienst van dat ene instrument. De werkwijze is vergelijkbaar met die van Accrual, waar Ruaridh Law ook deel van uitmaakt, maar waar die band met zijn bewerkingen van gitaar uitkomt bij een experimenteel resultaat, is ‘Cat’s Cradle’ vooral heel mooi. Er zijn twee manieren om naar de cd te luisteren: hem gewoon opzetten terwijl u de krant leest of de afwas doet, als een licht melancholische, uiterst spaarzame soundtrack voor de invallende schemering, waaruit soms een heldere toon om uw aandacht komt vragen. Of via een hoofdtelefoon, waardoor kleine details en de nuances van de effecten pas echt hoorbaar worden. Hoewel de muziek als één lange track gepresenteerd wordt, is er wel een aantal verschillende delen in te onderkennen, die zich vooral ontwikkelen in de mate waarin er geluiden uit de computer worden getoverd. De eerste delen zijn verstild, maar gaandeweg wordt naar een climax in het voorlaatste ‘nummer’ toegewerkt waarin de elektronica de overhand krijgt. Wat daarna nog rest is een meditatief einde, dat langzaam in het niets oplost.