Achterdocht. De producten van Patrick Stevens (labelbaas van Escape3/3K7 en ex-Sonar) kunnen ons zelden boeien. Recidiverende minpunten zijn de links met wat in ons plattelandsdorp dom gebonk heet, en een onbegrijpelijke neiging tot idiote tracktitels. Tot onze verbazing valt deze streng gelimiteerde (honderd stuks) cdr ons echter wel in de smaak. Hypnoskull drukt ons met de neus op zijn debuutjaren in de cassettewereld, en de dvdhoes (een met verf bekladde tape) is een leuke groet naar de hometape doe-het-zelvers. Compositorisch is Stevens een eenvoudig mens. We horen overstuurde korstige noiseloops en bliepjes van het type ramp in een kernreactor, maar het wordt pas echt interessant als hij zich op ritmisch terrein begeeft. Van beatoverdosissen of gabberambities was in 1992 duidelijk geen sprake. De strakke ritmes hebben een tribaal karakter met percussieklanken en sfeerstukken, die teruggrijpen naar de industriële tapebevolking van de eerste generatie. We kunnen het Stevens (bouwjaar 1973) natuurlijk niet kwalijk nemen dat hij er in 1982 nog niet bij was. Voor het nieuwe Belgische Stroomstoot label is dit geen onaardige manier om de neus aan het venster te steken.