Twee bands die de bezwerende vrouwenstem centraal stellen. Daar gaat het hier over. De eerste is het duo Ormonde, afkomstig uit Seattle. Zangeres Anne-Lynne Williams (Trespassers William) en multi-instrumentalist Robert Gomez (John Grant, Centro-matic) weven op hun tweede album Cartographer/Explorer tien donkere, ingenieuze popliedjes in elkaar. Ter inspiratie bekeek Gomez tijdens de relatief korte, twee weken, opnameperiode naar de tweede reeks van Twin Peaks. De legendarisch tv-reeks van David Lynch. Net als die reeks ademen de songs een unheimliche sfeer uit. Het resultaat ademt donker verlangen, onmogelijke liefde en destructie. Het zijn de mooie stem van Williams en de subtiele, weldoordachte harmonieuze muziek van Gomez die ervoor dat de plaat niet onder de radar verdwijnt. (ormondemusic.tumblr.com). Het tweetal Lutine is afkomstig uit Brighton. Heather Minor en Emma Morton gooien het over een iets klassiekere boeg. Op hun debuut Wild Flowers vermengen de invloeden uit klassieke Britse folk zich met elementen uit dromerige synthpop, minimalistische experimenten en modern klassiek. Vanuit die inspiratiebronnen maken ze muziek die op het eerste gehoor iets lichtvoetiger klinkt dan de soms dramatisch aangezette songs van Ormonde. De stemmen van de twee dames buitelen subtiel over elkaar heen in het titelnummer Wild Flowers. De spaarzame muzikale invulling zorgt er bij momenten voor dat de stemmen mooi tot hun recht komen. Een plaat die langzaam verdwijnt in de mist van ons warrige hoofd. Zoals ze zelf zeggen in het mooiste nummer van de plaat So It Goes.