Hé, wat leuk, dachten we, een kerstalbum. Maar nee, ondanks de dikke Amerikaanse kerstman op het hoesje brengt dit debuutalbum van Get Back Guinozzi! beslist geen kerstsfeer in huis. Het is eerder een zomerse plaat vol catchy popnummertjes. Kern van de band zijn twee Fransen, zangeres Eglantine Gouzy en gitarist Fred Landini. Het duo woont deels in Londen en deels in Toulon (Frankrijk). Op het podium worden ze aangevuld met een drietal andere muzikanten. Gouzy en Landini zijn verantwoordelijk voor het minimalistische geluid van de korte sobere poppy liedjes, die iedere overbodige franje als solos, elektronische bliepjes of opgeblazen synth-riedels missen. Je hoort vooral gitaren en slagwerk en af en toe een eenvoudige drummachine. Lekker sober, maar wel zo doeltreffend. Het laat alle ruimte voor de charmante zang van Gouzy. Zij zingt in het Engels met een heerlijk accent dat bij een zuchtmeisje niet zou misstaan. Soms klinkt ze ook erg naïef, zoals in I Dont Want To Sleep Alone, waarin ze bang is voor een geest. Omdat alle songs zo sober klinken, hebben ze de sfeer van de vroege new wave van rond 1980. In Low Files Tropical lijken The TV Personalities mee te zingen en L.A. zou niet misstaan tussen de eerst drie singles van The Cure. Ondanks dit alles klinkt deze retro-behandeling van ‘Get Back Guinozzi!’ anno 2010 heel verfrissend en wonderlijk eigentijds.