Zouden de heren van de Amerikaanse slowcoreband Spain om een schunnige grap kunnen lachen? Zouden ze in hun lade toch ook één das met Disneyfiguurtjes op liggen hebben? Zouden ze de verjaardagstaarten van hun kinderen decoreren met fopkaarsen? We betwijfelen het, want ook op hun zesde album ‘Carolina’ gaat het er opnieuw heel ernstig aan toe en schets frontman Josh Haden eens te meer een wereld vol diepgang en smart, waar geen plaats is voor vrolijkheid en snakerij. Bovendien is ‘Carolina’ het eerste album van Spain sinds het overlijden van gerenommeerd jazzartiest Charlie Haden, de vader van zanger Josh. Die keert terug naar zijn verleden, en mijmert met zijn troostende stem over de begeleidende muziek die vaak uit niet meer dan enkele gitaarakkoorden bestaat. Het levert een album vol verstilde schoonheid op. In ‘The Depression’ vertelt Haden hoe zijn familie tijdens The Great Depression – de crisis in de jaren 1930 – New York moest verlaten: “When the winter came we lost everything, couldn’t afford to stay”. Van de oorspronkelijke groepsleden schiet alleen Josh Haden over, hij laat zich hier onder meer bijstaan door zijn zus Petra op viool (‘One Last look’). Ook multimuzikant Kenny Lyon is van de partij, hij bracht zijn steelgitaar mee die hier en daar voor een Americanatoets zorgt, zoals in het licht rockende ‘Lorelei’. Die Disneyfiguren en fopkaarsen, daar vrezen we luisterbeurt na luisterbeurt meer voor, maar ‘Carolina’ is wel een bloedmooi album, boordevol oprechte emoties.