Carboniferous

Het Italiaanse trio Zu, bestaande uit Massimo Pupillo (bas), Luca T Mai (saxofoon, metalhead) en Jacopo Battaglia (drums), is toe aan zijn veertiende album sinds hun ontstaan in 1999. Ze zijn een van de meest actieve en opwindende bands die er momenteel te vinden zijn en bij elke nieuw album slagen ze er in om hun eigen sound verder te verfijnen en tegelijk te verbreden. Referenties naar andere bands zijn al lang niet meer relevant als het om Zu gaat. Integendeel, het is eerder omgekeerd. Zu erkent dan ook geen grenzen. Ze hebben weliswaar een jazzbezetting, echte jazz spelen ze niet. Het is een aftasten van free, improv, doom, punk, avant-garde, mathrock, metal, no-wave en noise. En dat alles door elkaar gehusseld uiteraard. Een release op Ipecac kon dan ook niet uitblijven want als er een label is waarop deze band thuis hoort is het dat van Mike Patton. Net als bij Ipecac zijn er bij het trio geen grenzen die niet kunnen worden geslecht. En dat ze hun instrumenten tot in de puntjes beheersen, is een evidentie. Zu toert namelijk voortdurend, gaat overal samenwerkingen aan, brengt veel platen uit en heeft zowat alle podia van Europa aangedaan. Op ‘Carboniferous’ treffen we als gast Buzz Osbourne op gitaar en Mike Patton (stem in ‘Soulympics’ en elektronica) aan. Deze aanvulling maakt Zu tot een onweerstaanbaar collectief dat in deze monsterbezetting vooral stevig aan het rocken slaat. Jazz zit er uiteraard nog steeds in, maar hoe Massimo op deze plaat op zijn bas tekeer gaat, is zelfs in rockmiddens zeldzaam. Meebewegen is de boodschap, er is geen ontkomen aan. Wellicht is ‘Carboniferous’ de beste plaat die Zu tot nu toe maakte. Tot ze de volgende keer nog harder zullen toeslaan. De urgentie van deze muziek is namelijk dermate hoog, dat iedereen verplicht zou moeten worden om deze plaat te beluisteren. (5/4 op Sonic City in De Kreun, Kortrijk). De Phonometak Laboratories komt voor zijn vierde deeltje aandraven met oude knar Damo Suzuki die twee eindeloos lang durende nummers mag volleuteren onder de minimalistische begeleiding van Metak Network. We laten de man leuteren en gaan door naar de andere helft van de plaat, waarop Zu een samenwerking aangaat met Xavier Iriondo en dezelfde Damo Suzuki. Legendarisch met Can of niet, zelfs Zu slaagt er niet in om iets degelijks op de band te zetten met Damo in de buurt.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Zu_Carboniferous
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!