Als we instinctief terugdeinzen wanneer we met Italiaanse gothic wave/neofolk geconfronteerd worden, dan is dit deels te wijten aan de onregelmatige output van artiesten als Thelema. Toegegeven, in 1994 maakten ze een respectabele bewerking van een gedicht van Coleridge, en hun even oude Glory Of The Hawk willen we in een dronken bui nog eens meefluiten, maar ze blijven de meesters van de tenenkrullende teksten en zeemzoete melodietjes. De beluistering van deze ondraaglijk lichte cd (ook verkrijgbaar als gelimiteerde dubbelelpee) zal hun boosaardige filosofische (Aleister Crowley) en muzikale (Death In June, wiens Heaven Street op de vinylversie wordt mismeesterd) voorbeelden tranen met tuiten doen lachen. Groepen als Ostara zijn betere voorbeelden van de mengvorm tussen pop en folk, want de vuren van Thelema zijn eerder bestemd voor een scoutkamp dan voor een wereldbrand.