Eindelijk, na zeven jaren van briljante singles is er dan nu het debuutalbum van Phon.o, aka Carsten Aermes, uitgebracht op het Berlijnse label dat hem drie jaar geleden in de armen sloot: Shitkatapult. Waar eigenaar T. Raumschmiere met zijn laatste album Blitzkrieg Pop volledig de weg lijkt te zijn kwijt geraakt, maken zijn acts wel een artistiek interessante ontwikkeling door. Voor avontuurlijke techno zijn we bij Phon.o aan het juiste adres. En voor nog veel meer, want mede door gastbijdragen van onder meer Kevin Blechdom, die heerlijk sensueel wegrapt op Trick Or Treat en Gold Chains, die ook lekker rapt in Burn Both Of Us, is dit een veelzijdig album geworden. Melodica Per Un Passerino gaat de clickhouse-kant op, en van zijn politieke kant laat Phon.o zich zien in En Duo Avec George W., een bijna melancholische oorlogsballade (zoals hij het zelf noemt), gemaakt twee dagen na de inval van de Amerikanen in Irak. De Zwitserse Noica Llanos levert de (Franstalige) tekst voor dit prachtige nummer, waar van de president van de USA het woord die wordt gesampled. Dancehall is er ook, in de vorm van Bluehende Landschaften. Kortom, Aermes is een veelzijdig talent. Hij ontwerpt onder meer ook hoezen voor Shitkatapult en is samen met Exsample ook innovatief bezig in The Bareback Show, waarin hij met vier draaitafels en uitsluitend locked grooves platen muziek maakt. Het label Normoton heeft sinds een aantal jaren een serie van locked grooves platen, en onlangs verscheen deel vijf, gemaakt door Phon.O. Waar de eerdere platen ook geluiden bevatten (brandende olie, schreeuwende vrouwen, onthoofdingen, pistoolschoten) is het album van Phon.o muzikaler. Speel een willekeurige locked groove en je hebt na een paar minuten luisteren een compleet nummer te pakken. Mark E. Smith zong ooit We dig repetition. Oftewel: hoe heerlijk monotonie kan zijn.