Begrafenis. We schrijven 1984, en er is niets meer over. Deze overgangsplaat is het doodvonnis van Death In June als trio. Het studiogedeelte is een samenraapsel van een zwakke remix (Nirvana) en drie, weinig samenhangende, nieuwigheden. Het cultuurpessimistische hoogtepunt The Death Of The West drijft op eenvoudig akoestisch gitaarspel en keteldrums, en bezingt de Ondergang van het Avondland. Deze track is een voorteken van de (Neofolk)toekomst van Douglas P. Atypisch in alle betekenissen van het woord, is de strakke anti-oorlogssong Fields: in het licht van brandende steden zijn alle mensen broeders! Trompetgeschal maakt het Oude Continent terug wakker (om op tijd te komen voor een nieuwe slachting) in Sons Of Europe. Black Radio bevaart experimentele wateren (achterwaartse stemmen, repetitieve voordrachten van een RAF-grafschrift, stoorgeluiden, enzovoort), maar wordt gedisciplineerd samengehouden door een solide bas/drumcombinatie. Exemplarisch voor de zelfspot van Douglas P. is de alternatieve titel voor deze track: Some Of Our Best Friends Live In South America. De tweede helft documenteert een krakkemikkig live optreden (Londen, 1983), dat enkel interessant is voor de uitwaaierende finales (Heaven Street krijgt een exclusieve nageboorte op deze cd heruitgave), en de getapete tussenstukken (marsmuziek, nazi-toespraken, en -verrassing- relaxatieoefeningen). We horen een groep in verval, waarvan twee jaar later slechts één lid zal overblijven. Er drijven drie parels in deze modder, maar Burial blijft een album dat we uitsluitend aanbevelen aan de overtuigde fans. Douglas P. verzorgt de cynische voice-over, bij The Doctor. Deze film van Thomas Nöla vertelt het surrealistische verhaal van een witgeschminkte dandy/dokter/jongweduwnaar, die op zoek gaat naar een spookpatiënte. De combinatie van de karakteristieke Death In June stem met de sfeervolle elektronica, theremin en piano van de regisseur, kleurt uitstekend bij de bevreemdende beelden vol paranoia en wanhoop. Blazers zorgen dan weer voor enkele carnavaleske momenten. We moeten bekennen dat we meer van de afzonderlijke soundtrack houden dan van de eigenlijke film, maar dat is natuurlijk ook een verdienste. The Doctor kan in drie formaten geconsumeerd worden: dvd, cd of gelimiteerd paars vinyl.