Brombron nr. 25 is weer een heel apart specimen. Hybride, half beest en half machine, half natuur en half artificieel. Na een voorgaande samenwerking met Roel Meelkop in 2011, keert Yiorgis Sakellariou (sinds 2003 productief onder het alias Mecha/Orga) terug naar Nederland. Ditmaal om samen te werken met Jos Smolders, Meelkops toenmalige muzikale compagnon in THU20 “één van s Nederlands favoriete non-academische componisten van de academische scene”, aldus webmuziekschrift Tokafi, maar voortgekomen uit de diy cassette-scene van de jaren 1980. Smolders en Sakellariou delen een gemeenschappelijke grond in de field-recording hoek. Beiden hebben echter verschillende benaderingen. Waar Sakellariou principieel enkel gebruik maakt van zelfgevangen veldopnames, zijn voor Smolders de keuzemogelijkheden voor het geluidsmateriaal waarmee hij werkt veel meer divers, inclusief het gebruik van vooropgenomen materiaal (zoals cassettes). Belangrijker nog, het werk van Smolders is veel meer gecomponeerd of structureel georganiseerd en vaak ook theoretisch onderbouwd (zelfs conceptueel), en kent verschillende uitingsvormen en formaten. Sakellariou voor zijn part lijkt slechts één doel en richting te hebben met zijn muziek, welke hij ook geheel consistent nastreeft: om de toehoorder in het midden te plaatsen van een overweldigende dionysische ervaring. De resulterende architectuur van deze twee werkmethodes is onderhevig aan vele spanningen, zowel interne als externe. Het resultaat wordt wellicht zelfs door deze spanningen geconstitueerd. Bovenal in de eerste track (die een gezamenlijke arbeid is; de tweede en derde tracks zijn solo-stukken) manifesteren zich gelijk kralen aan een rozenkrans knopen van pure spanning waarbij de structuur van het stuk letterlijk steunt en zucht onder deze stress. Alhoewel er sprake is van een flinke portie gene-swapping tussen beide artiesten lijkt het proces waarmee dat hier gebeurt vooral het effect te zijn van rauwe materiële torsie en frictie, waarbij evengoed de vonken er vanaf vliegen.