Een briefje vanuit Zelem, geen idee waar het ligt en geen zin om op zoek te gaan. Op hun website situeren de mannen zich rond Scherpenheuvel, dus Zelem zal ook wel ergens bij dat bedevaartsoord liggen dan. In elk geval wordt in het briefje het debuut van Venturo aangekondigd, een ep met vijf songs met zon averechts hoesje dat niet in een cd-single-doosje wil passen. En voor een eerste worp klinkt Breathing niet verkeerd. De band vindt van zichzelf dat ze postrock spelen. Ze doen het gelukkig niet op de stereotiepe manier, maar lijken nogal beïnvloed te zijn door bijvoorbeeld Motorpsycho, waardoor gewone rock, een beetje stoner en wat postmetal deel zijn van de sound. Met leden uit bands als Mos-Quito en Flowers For The Few konden de heren al hebben geleerd dat net iets meer variatie welkom zou zijn. Nu kabbelen de songs ons net teveel aan hetzelfde tempo voorbij en kan er nog wat aan de teksten worden gesleuteld. Het mogen meer dan schlagers zijn, zelfs vanuit Scherpenheuvel. Niettegenstaande dit alles etaleert Venturo toch voldoende potentieel om op de ingeslagen weg verder te gaan. Alleen nog wat meer zoeken naar een eigen geluid en gezicht, dan komt de band er wel. Maar als eerste ep, te beluisteren op de website en verkrijgbaar tijdens de optredens, is dit als een eerste demo zoals het vroeger werd gedaan, een demo die deuren naar meer kan openen.