Iedereen die WOLVON live heeft gezien, weet dat het Groningse trio een overdaad aan energie heeft. Een energie die het omzet in geluidsgolven die strakke spijkerbroeken om de benen heen laten wapperen en haren strak achter uit blazen. Een vorm van militant melodisch noiseterrorisme die niet alleen vanwege het constante lawaai, maar juist ook door de wijze waarop het drietal in dit lawaai melodie en vorm giet zo heerlijk is. Als bij een koelte bij 30°C in de schaduw, duik je er keer op keer vol in. Net als de band zelf, die zich altijd met volle overgave opblaast. Die ervaring op plaat vatten is echter moeilijk. Met Bother. de derde release van de band – komt daar weer een stapje dichter bij in de buurt; zelfs op een voor de buren acceptabel volume klinkt WOLVON hier zo fel, scherp en energiek als dat het doet tijdens de optredens. Iets dat ook mee wordt gecreëerd door dat er vrij weinig editing aan de plaat is gedaan. Hier en daar klinken de drums zelfs een beetje rommelig, alsof de stokken de weg even kwijt zijn. Maar juist dat is de charme van de band; nummers moeten klinken alsof zij nog tijdens de opnames ontstaan. Het mooiste van de Groningers is echter dat zij als sponsen alle muziek uit hun omgeving opzuigen en om vervolgens terug te injecteren in het eigen geluid. Beweerde ik eerder al eens dat op de langspeler Folds. WOLVON soul leek aan te boren in de noiserock; op Bother. worden post-hardcoreinvloeden vermengd met sludge en doommetal Met name in Better Mammals sleept WOLVON traag en zwaar door de noiseriffs. Heerlijk, indrukwekkend, overweldigend en uniek, overwint WOLVON daarmee ook de woonkamer.