Vers uit New York komt deze concept cd met een kruising tussen voornamelijk Ethiopische zang, westerse moderne ritmes, Nyabingi, en verschillende wereldse ritmes en melodieën uit diverse windstreken zoals Braziliaanse Batucadu en Afrobeat. Wat direct opvalt, is de combinatie van opgewekte en melancholische Ethiopische zang en raps met westerse beats. Dat is nieuw in het wereldse popcircuit. Verder is de productie van de tracks goed, uitgewogen, het klinkt als een klok en de nummers staan ook op zijn benen qua vorm. De voornaamste vocaliste Tigist Shibawaw klinkt niet alleen als de bekende zangeres Gigi (Shibabaw), maar blijkt ook nog eens haar zus te zijn. Ze heeft het zelfde zachte timbre en licht gebroken toonvastheid. Er zit een onschuld in het timbre en Ethiopische stemgebruik van deze zussen waarvan je zou kunnen denken dat ze nooit veelvuldig gezongen hebben. Wat mij betreft blinken echter alleen die tracks uit op deze cd waar een uitgewogen kruising tussen de Ethiopische ritmiek en/of melodiek en moderne ritmes of baslijnen getroffen word. Het klinkt misschien puristisch maar dit album was krachtiger geworden als ze de combinatie van een kleiner aantal muziekparameters wat meer hadden uitgediept. Van de in totaal veertien titels zijn zes stuks heel sterk en die andere zijn niet slecht, maar helemaal passen in dit conceptalbum doen ze niet echt. Van mij hadden ze langer op dit album mogen kauwen, dan was het pas echt een topper geworden. De potentie voor deel 2 is absoluut te vinden op deze cd.