Body Pressure

Een paar jaar terug presenteerde John Maus een wel erg geslaagde persoonlijke spin van donkere eighties synthpop, gedragen door een precieuze productie en een fantastische mastering. PTTRNS bleef in de schaduw met een meer bij postpunk en wave aanleunende debuutplaat, ‘Science Piñata’, maar trekt ook voor deze opvolger een consequente retro set-up uit de kast met onder meer de Roland Juno 60, een Juno 106 en een Minimoog Voyager. En de TR-808, natuurlijk. Nu heeft PTTRNS -een viertal twintigers, van wie een goed deel een deurbel deelt in Keulen- het hart niet alleen verpand aan de New Romantics en vroege postpunk. Er is met ‘Body Pressure’ ook een plek voor ska en grootstadelektronica. ‘Healing’ opent misschien wat monomaan, in z’n vocalen en productie zeker aan The Communards en Bronski Beat herinnerend. ‘Dialed In’ zet de kopstem van Benjamin Riedl vol in het licht, en ‘Strong Talk’ wint met z’n postwave discotech de prijs voor de meest hooky zanglijn op deze plaat. ‘Resonate’ klinkt als The Style Council meets The Field –Jan-Philipp Janzen is niet voor niks producer. Het nogal sterk prozaïsche ‘Major Nature’ drijft op Italo electro in een mystieke synth atmosfeer, het ook enigszins praatzieke ‘Dice’ strekt de benen op ska. En al ben ik niet voltijds de electrodisco obediëntie toegedaan, het geslepen ‘True Journalism’ klinkt best wel gay, in de positieve zin van het woord. Geniet, maar met mate, en check ze maar ‘s voor een vinnig live optreden. Vergeleken met hen klinkt Urban Homes meer als een studioproject dat nog niet helemaal vast op eigen benen staat. De synthpatronen hebben nog een behoorlijk bandcamp gehalte, al zitten de vocalen –alweer van Benjamin Riedl- wel snor. Die herinneren in ‘Ivory Tower Guard’ en, meer nog, ’Untitled Luv’ aan de vroegste Tears For Fears. ‘Aurora’, de eerste single, kent het meeste sfeer, met melodieuze retro electro. De electropop van ‘Ayran Gifbek Mersi’ (vast een ongezellig type) verdiende ook een warmere, minder kale productie. En de snaren in het met saxofoon bijgekleurde ‘Full Trance Effect’ zijn ook niet allemaal even in sync. Het is illustratief voor een charmant debuut op het snijpunt van kraut, electropop en balearic, dat helemaal geen tekort heeft aan ideeën, maar simpelweg een betere masteringstudio had verdiend.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
PTTRNS_BodyPressure
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!