Geen zucht, geen kik, voor even maar. Het was muisstil op het Worldwideweb. Chatters hielden hun adem in, Soft And Open. Toen Bryan Hollon na zijn uitstapjes op Mush met Seed To Sun volwaardig op Lex debuteerde, was het internet virtueel oorlogsterrein. Hip hop of niet, het was de enige vraag die voor- en tegenstanders bezighield. Vurige pleidooien en een spervuur van reacties dwarrelden wild rond als een ongecontroleerd projectiel. Het enige dat hij deed, was zuchten, het hoofd schudden en onderduiken. Drie eps en een handvol remixen later ligt Blue Eyed In The Red Room voor ons. Hollon gaat verder op de ingeslagen weg en doet wat hij het best kan: glasheldere elektronicaparels maken. Er staat minder hip hop op deze plaat en meer indie dan je verwacht. Gruff Rhys van Super Furry Animals en Nina Nastasia nemen de guestvocals voor zich. Het is een onderhuids statement, no hip hop, maar het levert vooral erg mooie nummers op. The Move is een duidelijke remix, een slinks eerbetoon aan Depeche Mode. Blue Eyed In The Red Room bevestigt het talent van Boom Bip. Wie weet wordt deze plaat de grote stap voorwaarts naar de erkenning die hij verdient.