‘Een ode aan de oude blues’, digitaal welteverstaan, is het zuivere motief van de alliantie tussen Akufen, Freeform en The Rip Off Artist. U kent ze wel; de zwoele, atmosferische en viagrafunky microklikkers. Deze frisse cut-n-paste artiesten pakken ieder een snaar vast, buigen en dompelen deze in een vreemde melange uit de eigen brouwerij. ‘Smaakt het naar oud bier en ruw tabak?’, vraagt de kritische 78’s filantroop. Mwoah. De glitches en andere bits verwerpingen vliegen rond in een stacatto van akoestieke gitaarsalvo’s, komt dat zien! Alhoewel, ‘akoestiek’ duidt hier vooral op de verbastering van het woord in zijn pure betekenis. Deze brute verjongingskuur lapt de blues op en brengt het naar de dansvloer of waar er een gitaarcursus voor stotteraars is. Na de digitale wild-west saga van People Like Us, Matmos en Wobbly swingde amerikaanse folk niet meer zo vanuit de computer. Verkrachting of welgemeend? Folk-dinosaurus Robert Crumb heeft er alvast 3 nieuwe overtreders bij voor zijn zwarte lijst der moraal van muziek. Het was eens tijd dat de vergeten blues een eervolle modificatie verdiende, maar dit keer geen spoor van Wim Wenders te bekennen. Dikke pluim en een ‘Amen!’ toe.