We keken zowaar uit naar het derde album van Goatsnake. Er verstreek namelijk vijftien jaar sinds hun tweede plaat, ‘Flowers Of Disease’, die toch wel sterke staaltjes doommetal bevatte. Greg Anderson, inderdaad, de bezieler van Southern Lord en prominent lid van Sunn o))), jamde met bassist Guy Pinhas en drummer Greg Rogers na het opheffen van The Obsessed en Goatsnake was geboren, in 1996 alweer. Pete Stahl (Desert Sessions, Scream, Wool, Earthlings?) nam de honneurs als zanger waar en zette meteen zijn stempel met zijn zware, bluesy hardrockstem. Doorheen de jaren viel Goatsnake meermaals voor een langere periode uiteen of stil, maar sinds 2010 lijken ze er echt weer zin in te hebben. Bassist Scott Renner (Sourvein) vervangt Pinhas, en voor de rest doken de originele leden opnieuw op, vooral bij speciale gelegenheden. En nu is er een plaat, in die zelfde bezetting en net zo doom als voorheen. Stahls stem is meteen heel herkenbaar en ook de loodzware riffs van Anderson klinken moddervet. Zeker bij openingsnummer ‘Another River To Cross’. Het nummer begint ingetogen, een akoestische riff die na een eind plots wordt vervangen door dezelfde riff maar dan elektrisch. Het akoestische gedeelte werd ingespeeld door David Pajo (Slint, Aerial M, Papa M). Later op de plaat duiken nog wel enkele opmerkelijke gasten op. Matthias Schneeberger speelt piano, Petra Haden voegt viool en zang toe en ook Dem Preacher’s Daughters komen hun keel open zetten. Het zijn allemaal pogingen van de band om het geluid wat open te trekken, om te pogen de eindeloze herhaling te vermijden zodat de nummers toch niet stuk voor stuk inwisselbaar zijn. Want dat is het grote gevaar met dit ‘Black Age Blues’. Het lijkt alsof Anderson, en ook Renner, steeds maar weer, negen nummers lang, dezelfde machtige riff speelt, en al de anderen telkens proberen er een andere aanvulling bij te verzinnen. Soms echte stoner, soms met veel blues of metal, doet iedereen zijn best. Maar dat is niet goed genoeg voor een band als deze. Eenheidsworst troef, en daar houden we niet zo van.