Philippe Petit, de man achter het Bip-Hoplabel, startte de Bip_Hop Generation serie met de bedoeling om de moderne elektronica te documenteren. In oorsprong kregen de artiesten tien minuten om hun muzikale kunnen te tonen. Een regel die vaak, ook nu weer want niet één artiest blijft onder de tien minutengrens, glansrijk geschonden werd. Petit beschikt over een goede smaak en brengt een aantal topartiesten samen die helaas niet allemaal overtuigen. De op Leaf residerende Mexicaan Murcof opent de plaat met het hemelse Constelaçion, gevolgd door Bip-hop huisgenoten Tennis die ondermaats presteren. Ook Strings Of Consciousness, Petit zijn eigen groep behoort tot de zwakkere lichting. Want naast Murcof zijn het vooral Tu M, herinner u een subliem Just One Night op Dekorder, Minamo en Mitchell Akiyama die kwaliteit afleveren. Samen met Bip_Hop Generation 8 verschijnt ook Scene Memory, een soloplaat van Leo Abrahams. Abrahams werkte voor Roxy Music, Ed Harcourt, Brian Eno en David Holmes, maar grasduint op Scene Memory door de elektronische luistermuziek. In essentie blijft Abrahams trouw aan de conventies van het genre, maar toch slaagt hij erin om de plaat een persoonlijke en avontuurlijke toets te geven. Iets wat Orla Wren op Butterfly Wings Make niet in slaagt. Slechts op enkele zeldzame momenten steekt de plaat boven de middelmaat uit, iets waar het Expandinglabel helaas teveel het patent op heeft.