Asmus Tietchens verzorgt voor het merendeel van de releases op Bureau B voor de teksten die in het bijgeleverde boekje zijn te vinden. Zijn kennis van de Duitse muziek is groot, en daar maakt hij ons graag deelgenoot van. Behalve sporadisch nieuwe opnames van verwante zielen specialiseert het label zich in het heruitbrengen van quasi onvindbare platen in het segment van elektronische muziek en Neue Deutsche Welle. Deze keer is het echter zijn beurt om in de catalogus te worden vertegenwoordigd met twee abstracte platen vol elektronische experimenten. Er komen er nog drie, eveneens van zijn vroegste platen, uit in de herfst, die net als ‘Biotop’ vol staan met avant-garde synthesizerpop. Tietchens (°1947) was van kindsbeen af bezeten door experimentele muziek en musique concrète. In 1965 begon hij met het opnemen van zijn elektronische experimenten. Pas in 1980 ontmoette hij Peter Baumann, wat in de eerste albums resulteerde. Vanaf ‘Formen Letzer Hausmusik’ uit 1984 op het label United Diaries van Nurse With Wound verschuift zijn muziek naar geluidscollages. De twee hier aan bod komende platen zijn dus van daarvoor, toen hij met synthesizers relatief toegankelijke muziek maakte, met op beide platen ook nog een resem andere muzikanten die eveneens synthesizers bespeelden. Het merendeel van de stukken op de twee platen zijn instrumentaal en nemen de luisteraar mee in een wereld die heel wat verwantschap vertoont met die van The Residents, zonder de gekke stemmetjes dan wel. Heel wat van de liedjes op ‘Biotop’ lijken van de pot gerukte kinderliedjes, terwijl op ‘Spaet-Europa’ het er serieuzer aan toe gaat met stukken die net niet helemaal als klanklandschappen of -tapijten kunnen worden bestempeld. Leuk om weten is dat Tietchens, ondanks de beperkte technische middelen; probeerde om twintig stukken van twee minuten te construeren. De helft van ‘Commercial Album’ van The Residents, maar verwant qua idee, textuur, speelsheid, beperkingen, focus, abstractie, concentratie en vorm. Tietchens slaagde niet volledig in zijn opzet, maar de plaat is net zo prettig om naar te luisteren als ‘Bio-Top’, al verkiezen we uiteindelijk toch die laatste als het om verwondering en verrassing draait. Voor hen die Tietchens alleen kennen van zijn latere werk, zullen deze popgeoriënteerde platen ongetwijfeld onverwacht klinken.