De verrassingen zijn de wereld nog niet uit! Net wanneer we de nieuwe Briskey onbeluisterd opzij willen schuiven wegens allang geen zin meer in (te) licht verteerbare Buscemi-toestanden, dwingt ons geweten Before During After tenminste toch één luisterbeurt te gunnen. Wat blijkt: de nieuwste langspeler laat een Briskey horen die eigenlijk zo goed als niets te maken heeft met de gesamplede, loungy dansdeuntjes van weleer. In plaats daarvan vinden we op de plaat tien verscheidene nummers, die zó als soundtrack voor een film noir zouden kunnen dienen het hoesje en het inlegboekje willen ons trouwens vooral in die sfeer houden. Openingsnummer The Wire leunt qua technische werkwijze nog aan bij het oude Briskey, maar brengt muzikaal gezien een donkere instrumentale begingeneriek van een onbestaande detective. De filmsfeer blijft behouden en het derde nummer, Lost City kunnen we al een eerste hoogtepunt noemen: aflopende basriedeltjes, mysterieuze stemmen en een gesmoorde trompet maken er een spannende track van. Andere liedjes blijken door hun uitgebreide bezetting zelfs bigband-achtige allures te krijgen. De sfeer van Before During After is nog niet zo donker als op een plaat van pakweg Dez Mona, maar de band van Gert Keunen slaagt er toch in een melancholische stemming te creëren. Briskey heeft eindelijk de artistieke principes voorrang gegeven op de commerciële een prima ontwikkeling.