Bart Desmet (Barst) nodigde muzikale geestgenoten uit naar de N9 om een avond te vullen met Wahnsinnsmusik.
Geestenbezweerder Ashtoreth (Peter Verwimp) mocht samen met No One de spits afbijten. Het perfecte moment om hun kersverse release ‘Redemption’ (Consouling Sounds) aan het publiek voor te stellen. No One liet onmiddellijk een loodzware intimiderende drone op ons los. Ashtoreth vulde deze geduldig aan met zijn typische sjamanistische rituelen en vocalen. Het samensmelten van Ashtoreth’s geïmproviseerde gitaarloops met de veldopnames en pulserende drones van No One creëerden een griezelige atmosfeer. Tussen het gedreun door kregen we de indruk ons op een verlaten, krakend piratenschip te bevinden. Het duo zorgde voor een afwisselende set met bevreemdende geluidsarchitectuur. Wetende dat beide heren nog helemaal niets samen live uitgeprobeerd, laat staan gerepeteerd hadden, mogen we hier toch wel spreken van een uniek en zeer geslaagd optreden. Dit smaakte naar meer.
De Britse bassist James Welburn was gekomen om met zijn drummer het oorsmeer uit onze oren te doen vloeien. Onder strakke drumpartijen smeerde James Welburn zijn ranzige bas-drones uit. Het daverende geweld werd met loops en elektronica bewerkt. Tachtig procent van het optreden was gebaseerd op werk uit zijn debuut album ‘Hold’ (Miasmah), uit 2015 alweer. De drummer bleek heel wat improvisatietalent te hebben. Hij bracht redding toen James Welburn wat te lang knoeide bij het herstemmen van zijn hakbijl. Het laatste deel van het concert bestond uit experimenteel nieuw werk waarbij de basgitaar met allerlei attributen een ware marteling onderging. De artiesten spuwden hun enthousiasme bijna letterlijk met hun instrumenten uit. Na het explosieve optreden trilden de muren en het meubilair nog enkele minuten na.
We weten al een tijdje dat Barst graag het publiek op het verkeerde been zet met zijn onvoorspelbare optredens. Bart Desmet startte de set door langzaam gitaarloop per gitaarloop aan elkaar te smeden tot een brij van geluid. De steeds herhalende achtergrondstem van zangeres Messi Mathi werd totaal weggedrukt door het gitaargeweld. Ze was vanuit onze plaats in de ruimte amper hoorbaar. Er werd heel wat elektronica toegevoegd, waardoor dat typische Wahnsinnsmusik gevoel opstak. Barst liet na een tijd de snaren wegdeemsteren en plaats maken voor nog meer elektronische geluiden en ritme. De beats werden samen met de bas donkerder, harder en akeliger. Het drietal onderging een complete metamorfose door het spelen van duistere en dreigende techno. Messi Mathi kleurde met haar stem het stuk tot een ongelofelijk niveau. Onder nauwkeurig oog en begeleiding van Bart Desmet, die er nog wat gitaarriffs extra aan toe voegde, duwde Barst de gonzende beats naar een climax. Het uit zijn lood geslagen publiek werd door de stimulerende drumpatronen bijna tot dansen bewogen. Bijna. Van een verrassing gesproken.
De weg was geplaveid voor de laatste act van de avond. Mathlovsky is een muzikale duizendpoot die ook regelmatig als muzikant bij Barst opduikt. Hij serveerde een mengeling van harde techno, breakcore en hier en daar wat elektronisch gefriemel. Als een opgejutte springende hond toverde hij bijna onmogelijke combinaties van samples en dansbare tonen uit zijn machine. Na vijftien minuten ging het dak er af en kreeg Mathlovsky het achtergebleven publiek volledig aan zijn zijde. Deze talentvolle muzikant gaat met deze aanpak in de toekomst nog grote ogen gooien.
Aan kwaliteit, experiment en passie was er geen gebrek op deze geslaagde avond van Halloween. Het plaatjes draaien en de afterparty werd door de dj’s van Babylon Doom Cult Records verzorgd. Er zullen heel wat vleermuisjes nagenietend naar huis zijn gevlogen.
Gezien: BARST invites Ashtoreth + noOne, James Welburn, Mathlovsky, Babylon Doom Cult – N9, Eeklo – 31 oktober 2018
Tekst: Patsker Omaer Beguin – Foto’s: Stephan Vercaemer