Gruizig klinkt het, héél gruizig. De Deen Mikkel Meyer houdt zijn beats viezer dan DJ Premier. Het kraakt en knispert, de samples lijken van platen te komen die al jaren liggen te verstoffen. Zelfs boven al die groezelige ruis is het nog een koud kunstje voor de ongenadige bas om de aandacht te trekken. ‘Bacon’ doet denken aan het geluid van een kapotte televisie en knisperende ingedrukte sneeuw. Dubstep kent allang geen grenzen meer en Meyer toont zich op ‘Bacon’ de ambassadeur voor het genre in Kopenhagen. Hij heeft drie gasten op zijn eerste volledige album. Naast Non van de Shadowhuntaz zijn dat Lufu en Chidi Benz uit Tanzania. Instrumentaal kan hij het ook aan, maar die stemmen brengen net iets meer. Zeker op ‘Tunge’ met Non, dat doet denken aan de mooie tijden van Mr. Oizo‘s ‘Flat Eric’. Meyer zal niet de prijs winnen voor de beste composities, maar voor het geluid van het jaar eindigt hij in de top.