Als eersteling in de nieuwe Eclipse reeks, pleegt Mikael Lindblom (bekend als personeelslid van Karjalan Sissit, onze favoriete live act) zijn versie van neofolk. Hierbij wordt hij ter hulp geschoten (gastvocalen, productie) door zijn landgenoten van Arcana. De troosteloze grijsheid van het digipack wordt even opgefleurd door een Europese akoestische gitaar en een hartslagdrum, maar toch doet de Zweedse sound van Sub Luna erg Amerikaans aan. In het bijzonder groepen uit de Projekt-stal als Thanatos passeren ons geestesoor. Veel heeft natuurlijk te maken met de aangename en warme stem van Lindblom, en het feit dat hij elektrische popinvloeden niet schuwt. Het zit allemaal technisch goed in elkaar, maar helaas zitten we in een levensfase waarin we ons liever muzikaal laten kwetsen dan zalven. Net als bij de geciteerde voorbeelden, hebben we na een drietal nummers genoeg gehoord, en wenden we ons af. Op zoek naar echte pijn.