U kent ze wel, van die mannen als Joe Satriani die platen maken om hun kunstjes op hun gitaar te vertonen. Bij drummers komt dit fenomeen heel wat minder voor, al zijn er voldoende bands die tijdens hun optredens ook de drummer zijn solomoment gunnen, meestal tot onvrede van het gros van de aanwezigen. Het is in veel gevallen het uitgelezen moment om wat frisse pinten te gaan halen. Zach Hill, die we kennen als medestichter en drummonster van het uit Noord-Californië afkomstige Hella vond dat het tijd werd om daar iets aan te doen. Op zijn eerste soloplaat, meteen een dubbelaar, houdt hij de touwtjes stevig in handen. Hij dirigeert, zingt als een marsmannetje, schreef de meeste nummers en vooral: hij drumt de plaat oeverloos vol. Hill werkte in het verleden onder meer samen met harpiste Joanna Newsom, Omar Rodriguez-Lopez, Mike Patton en leden van Sun Ra Arkestra en maakt deel uit van Team Sleep, een zijproject van Deftones. Ook voor deze plaat verzamelde hij een waslijst aan gastmuzikanten, al wordt nergens aangeduid wie wat waar precies doet. Les Claypool (Primus), Chino Moreno (Deftones), Tyler Pope (!!! / LCD Soundsystem) en twee van zijn maatjes van Hella zijn maar een paar van de vele deelnemers aan dit project. En toch zijn het vooral de vreemde stemmetjes en het drumwerk van Zach Hill zelf die deze plaat domineren. Astrological Straits is popmuziek gemaakt door buitenaardsen. Denk aan een zachtaardig Mars Volta dat dertien nummers lang (cd één) aan het soleren gaat met de drums. Ondersteboven zijn we er niet van. De nummers zijn te vrijblijvend en dienen ons inziens te veel om Zach Hills meesterlijke drumcapaciteiten tentoon te spreiden. Op het tweede schijfje staat slechts één lang uitgesponnen track, Necromancer, een tour de force van drieëndertig minuten. Marnie Stern (die op haar nieuwe album Zach Hill als drummer heeft) treedt hier op als verteller, terwijl Hill ons alle kanten van zijn uitgebreide drumstel laat horen en de dienstdoende pianist zijn klavier uitbundig bespeelt. Hills expressionistische en vrije drumtechnieken zijn ongetwijfeld indrukwekkend, maar ons echt bij de les krijgen, lukt hem niet. Dit is progrock voor de eenentwintigste eeuw, als de aarde wordt bezocht door aliens, aangezogen door drumsolos.