Het Franse indie-label Jarring Effects gaat al weer een paar jaar mee. Het is gevestigd in Lyon, net als de groep Picore. Deze brengt met Assyrian Vertigo hun derde album uit. Trefwoorden voor hun muziek zijn industrial, postroc en noise. Ook de term tribal mag je gebruiken voor dit album: ze hebben tenslotte een drummer aangetrokken en die mag zich laten horen ook! Songs zijn er op Assyrian Vertigo niet te vinden. Wel her en der wat poëzie die meestal goed verborgen tussen de muziek wordt voorgedragen. Zoals in Equus waarbij de voordracht sterk doet denken aan die van de Franse zanger Xavier van de Amsterdams Ultra-band Tox Modell uit 1980. De meeste nummers gaan in elkaar over, zoals de eerste drie die druk en bombastisch klinken of zoals Sable dat in feite een intro is voor het eerdere genoemde Equus. Magnus opus is het bijna negen minuten durende Sardanapal, dat via een jaren tachtig dark-wave intro overgaat in ijle klanken die tenslotte veranderen in een muur van noise-gitaren. De laatste track is een onvervalst stuk doom-wave, waarbij ik me een desolaat landschap met een huilende wind voorstel. De voorgaande twee tracks zijn wat mij betreft ook de meest originele. De rest vond ik niet zo opzienbarend maar voor de liefhebber van een band als de Young Gods wel degelijk aan te bevelen. Let op deze cd is ook verkrijgbaar als dubbelaar met op de tweede schijf remixen van mensen als Von Magnet, Scorn en Hint.