Je kunt van het tegenwoordig half Italiaanse Zuid-Nederlandse progrockensemble Blast veel zeggen, maar niet dat ze niet volhouden. De groep werd opgericht in 1989 en levert met As Nowhere As Anywhere haar zesde cd. Op deze als Blast6tet (in tegenstelling tot het Blast4tet, dat de laatste jaren de basis vormt) geproduceerde cd werkt de kern rietblazer Dirk Bruinsma, gitarist Frank Crijns, basgitarist Paed Conca en slagwerker Fabrizio Spera- met twee gastmuzikanten, de Turkse vocalist Saadet Türköz en de Zwitserse rietblazer Hans Koch.
Verscheen de vorige release nog op het Engelse Recommended Records-label, de nieuwste kwam uit op het mij onbekende label FMR. In eerste instantie dacht ik FMP te lezen, van oudsher een label voor improvisatiemuziek. Dat had ook prima geklopt, maar ook FMR (Future Music Records) blijkt zich als label toe te leggen op impro. Hoe dan ook, meer dan haar voorgangers valt de muziek op dit album in het improhokje. Er wordt de nodige hoeveelheid elektronica gebruikt, de avant-poproots zijn ook nooit ver weg, maar niettemin is het impro voor en na.
De Blast-kern heeft daar geen enkele moeite mee jarenlang draaiden ze vanuit hun rockachtergrond mee in het Nederlandse improcircuit. Türköz op de Turks/Mongoolse zangtraditie gebaseerde vocalen passen daar goed in, evenals Kochs in de Zwitserse impromuziek gewortelde spel op de basklarinet en sopraansaxofoon.
Hoewel Blast op zich nooit eerder een echte improgroep is geweest, slaan ze zich er geweldig doorheen. Echt heel spannend wordt het nooit, maar er gebeurt voortdurend wel iets leuks dat de aandacht trekt. Vaak zijn dat de verhaaltjes die Türköz zingt, al moet ik eerlijk bekennen dat ik geen idee heb waarover hij het heeft; maar alleen al de klanken van zijn stem en het idee dat hij een belangwekkend verhaal te vertellen heeft, trekken de aandacht.
Hiermee is As Nowhere As Anywhere nog niet mijn favoriete Blast-cd, maar wel een cd waarmee dit ensemble heeft bewezen allesbehalve stil te staan. Op die manier mogen ze nog heel lang blijven.