Het is al een hele tijd geleden dat we nog nieuw werk van Fatso Jetson mochten horen. Hun vorige reguliere studioalbum, Cruel & Delicious, dateert namelijk al uit 2002. Dat de band rond de gebroeders Mario en Larry Lalli er opnieuw zin in had, bewees het livealbum dat in 2007 verscheen op Cobraside, waarop nu ook hun nieuwe plaat het levenslicht ziet. En al stammen drie songs van het livealbum en komt afsluiter Monoxide Dreams uit de soundtrack van een documentaire over Volkswagen vrachtwagens, de songs zijn dermate sterk dat we daar geen zier om geven. En dan hebben we het nog niet gehad over hun heel geslaagde cover van Garbage Man van The Cramps of de ongelooflijk groovende instrumental Here Lies Boomers Panic. Het verwondert ons wel enigszins dat we dit album zo goed vinden, omdat we de voorganger maar matig konden smaken. Het kan natuurlijk aan de toevoeging van Vincent Meghrouni (harmonica en saxofoon) liggen. Die saxofoon zorgt voor een breder, opener geluid, waardoor de invloeden van fusion en jazz wat duidelijker worden. De blues, stoner, psychedelica of acidrock, wat je zelf wil, staat op deze plaat als een huis. Fatso Jetson wordt dan ook beschouwd als de eerste desert rock-groep, en al zijn ze nooit zo beroemd geworden als Kyuss, Queens Of The Stone Age en Fu Manchu, deze plaat verheft hen tot hun niveau.