Kun je eigenlijk nog echt terug naar lo-fi, nu zelfs mobieltjes geen enorm krukkige geluidskwaliteit hebben? Album zes van Why? klinkt zo te horen bewust onaf en een beetje stoffig, alsof het geluid de bibberige VHS-still op de hoes moet imiteren. Ook nogal lo-fi aan ‘AOKOHIO’ is de gefragmenteerde opzet: negentien nummers, waaronder veel (min of meer) uitgewerkte liedjes, die soms ook gewoon binnen twee minuten afgelopen zijn of afgekapt worden, en daarnaast ook het een en ander aan bijgeluiden en andere intermezzo’s; ergens tussen Beck en Madvillain, zeg maar. De stoffigheid is enigszins kunstmatig (als je goed luistert, valt die geluidskwaliteit heel hard mee), maar er is telkens iets niet in de haak met deze verzameling indie-, electropop- en hiphopnummers. Dat zit ‘m vaak in spookachtige teksten – probeer het refreintje ‘I’ve been shaking off a shadow all my life’ eens uit je hoofd te krijgen – of muzikale details waarin je ook soms een snuf Boards of Canada lijkt te horen. De fragmentarische insteek zit de spanningsboog echter een paar keer goed in de weg, want sommige nummers worden wel heel snel de nek omgedraaid –de trieste pianoballad ‘The Launch’ bijvoorbeeld had gerust een héél nummer mogen worden. ‘AOKOHIO’ wordt daardoor een plaat die bij vlagen veel indruk maakt, maar die je tegelijkertijd maar moeilijk in zijn geheel in je hart kunt sluiten.