Bijna drie jaar na hun vorige album The Courage Of Others is Midlake terug. Hadden wij niet gelezen dat hun frontman Tim Smith was opgestapt? De band vorig jaar ook aan de muzikale omlijsting van Queen Of Denmark, een klein meesterwerk van John Grant. En nu terug? Ja hoor, blijkt dat gitarist Eric Pulido een stapje naar voren heeft mogen zetten. Hij neemt nu de rol van frontman voor zijn rekening. Van bij de aanvang horen we al dat de band niet alleen een nieuwe zanger heeft maar ook muzikaal een nieuwe weg inslaat. Er klinkt meer, door de jaren 1970, geïnspireerde psychedelische folkrock door in de sterke opener en titelnummer Antiphon. Het niveau van dat nummer vasthouden doen ze echter niet. Je hoort soms een band die binnen de voor zichzelf gekozen vrije ruimte niet altijd de juiste richting kiest. Zo klinkt The Old And The Young iets te braaf, niet psychedelisch genoeg ofzo. In vergelijking met Tim Smith is de stem van Pulido ook gewoon iets te vlak. Nou ja, er zijn natuurlijk nog wel nummers op de plaat te vinden die er boven uitsteken. Zo is er het heerlijke drummotiefje in Its Going Down dat wordt aangevuld met een paar sterke uithalen op gitaar. Het instrumentale Vale blijft steken in goede bedoelingen. Afsluiten doet het album wel behoorlijk met Provider Reprise. Al bij al is dit een overgangsplaat geworden van een band die nu uitzoekt hoe het verder moet na de vervanging van haar frontman. Een groep die misschien werd ingehaald door de tijd en een band als Other Lives die dit soort psychedelische folkrock al een stap verder bracht?