In 1979, één week voor de Nigeriaanse militaire dictator Obasanjo de macht overdroeg aan een burgerregering, stelde Fela Kuti zijn zoveelste daad van politiek verzet. Hij bracht de doodskist van zijn moeder naar Obasanjo. De moeder van Fela was overleden aan de verwondingen die ze opliep tijdens de beruchte inval van het Nigeriaanse leger in Fela Kuti’s versterkte vrijhaven, de “Kalakuta Republic”. Het verhaal is door Yeni Kuti opgetekend in de hoesnota’s van deze Anthology2 en het tekent de activist en artiest die Fela Kuti was. Precies veertig jaar geleden vond hij eigenhandig de afrobeat uit, na een bezoek aan de VS en ontmoetingen met onder meer Malcolm X en James Brown. Waar het eerste deel van de Anthology nog inzoemde op de beginjaren van de afrobeat, focust dit tweede deel op de tweede helft van de jaren zeventig. Zeg maar de topjaren van Fela waarin hij zijn politiek activisme ten top voerde (en onder meer geboycot werd als presidentskandidaat) en als artiest het toppunt van zijn kunnen bereikte. De geselecteerde tracks zijn typische afrobeattracks. Lang uitgesponnen (tot 17 minuten) grooves waarop naar hartelust en jazzy gesoleerd wordt. Wie afhaakt bij dit repetitieve karakter van de afrobeat heeft hier niks te zoeken. Voor de anderen is dit smullen, met de ene toptrack na de andere, uitgesmeerd over twee schijfjes. Ook sleutelnummers als ‘Zombie’ (een protestnummer tegen de volgzame en lijdzame soldaten van het militaire regime) als het bewuste ‘Coffin For Head Of State ontbreken niet. En bovendien, als toetje: een extra DVD met exclusief live materiaal van een Fela in topvorm in Berlijn 1978. Een waardig verjaardagscadeau voor de veertigste verjaardag van de afrobeat.