In GC107 beweerde Axel Willner nog te veel bezig te zijn met The Field om zijn tijd aan andere projecten te kunnen wijden. Blijkbaar durfde hij toen nog niet toe te geven dat hij eind januari als Loops Of Your Heart een plaat zou uitbrengen. De release werd onofficieel bekendgemaakt op Kompakts’ ‘Pop Ambient 12’. Het album zelf verschijnt bij het in krautrock verdrinkende Keulse label Magazine. De muzikale richting die Willner uitgaat, is dan ook die van lang uitgesponnen synthgedreven drones die veeleer de fans van Oneohtrix Point Never, Can of Neu! zal aanspreken dan zij die onlangs de inspirerende loopende technovibe van The Fields’ ‘Looping State Of Mind’ ontdekten. ‘And Never Ending Nights’ werd door Willner ingeblikt vlak na zijn verhuizing van Zweden naar Berlijn. Het drijft in een zwaar melancholische bui, die ook bij The Field terug te vinden is. Muzikaal is dit alles minder rijkelijk opgevuld, Spartaans kosmisch bijna. ‘Cries’ lijkt bijvoorbeeld gewoon een verzameling van lang nazinderende noten die elkaar in toon mooi opvolgen en als een uitgestorven science fiction-soundtrack de wereld even doen stoppen met draaien. De woede op ‘Lost In The Mirror’ is van een tegengestelde overijverige aard. ‘Broken Bow’ is puur minimalisme waarin twee uitstervende pianotoetsen na vier minuten plaats maken voor een energetisch langdurend ondertoontje waar Willner voor The Field ‘Arpeggio For Love’ op bouwde.
‘And Never Ending Nights’ is puur kosmisch minimalisme waarbij de songs zoek zijn en de wereld enkel uit afgebroken soundtracks lijkt opgebouwd. Het is even wennen aan deze minimale aanwezigheid van melodieën en muziek. Daar waar wij Köhns’ ‘Random Patterns’ onlangs nog buisden voor zijn minimale eentonigheid, mag Loops Of Your Heart ettelijke rondjes draaien en ons meesleuren in een krautrockgedreven nostalgische scifi-wereld.