Voorganger ‘The Brawl’ verscheen vier jaren geleden (zie GC#100), en ook toen had dit Italiaanse trio ruim de tijd genomen na de plaat die eraan voorafging. Ze nemen blijkbaat gewoon een plaat op als ze er als band klaar voor zijn en de songs hen voldoende bevredigen. Want ‘Anatomyak’ duurt slechts een half uur en bevat dan ook maar zes songs. Behoorlijk goed gemaakte noiserocksongs zijn het, een beetje dwars en hier en daar ietwat complex. Gedreven ook, al is het uiteraard allerminst evident om nog te verrassen in een genre dat al zoveel jaar meegaat en zeer kwaliteitsvolle bands in de rangen telt. Het zijn voornamelijk de inventieve gitaarlijntjes van Christian Zandonella die vooral de tweede helft van de plaat boven het gemiddelde weten uit te tillen. ‘Beggars’ , ‘7’ en ‘Caronte’ zijn de songs die we het langst zullen onthouden, en die we in september, als het trio de lage landen aandoet, zullen herkennen. The Geraldines komen uit Mechelen en vieren hun eerste verjaardag met een vijf liedjes tellend schijfje. Het kwartet, gitarist Bart Sels, drummer Brecht Put, bassist Jeroen Ackerman en zanger/gitarist Bart Van der Elst, zitten in het indierockhoekje. Vooral de jaren 1990 alternatieve Amerikaanse rock en ook wat Britpop behoren tot de grote invloeden. Zzker een band als The Pixies is van groot belang voor deze mannen. Vreemd vinden we vooral de stem. Van der Elst klinkt als een dame, of is er gewoon ook een dame die onvermeld is gebleven? Geen idee. De vijf nummers zitten alvast goed in elkaar, zijn prima op de band gezet en klinken ook nog eens behoorlijk radiovriendelijk. Niemand zal zich hier aan ergeren, maar meer kunnen we er ook niet van zeggen.