September Collective ontstond uit de geïmproviseerde live-sessies die Barbara Morgenstern, Stefan Schneider (To Rococo Rot, Mapstation) en Paul Wirkus als toegift speelden tijdens een gezamelijke tour met hun respectievelijke soloprojecten. Voor hun derde langspeler werkten ze een aantal MIDI-composities uit die ze gebruikten om een oud kerkorgel aan te sturen. De geproduceerde orgeltonen werden vervolgens terug opgenomen met zorgvuldige aandacht voor de akoestiek van de oude Johanneskerk te Dusseldorf. Deze opnames, waarbij de omgevingsgeluiden minstens even belangrijk zijn als de orgelklanken, vormden het ruwe materiaal waarmee de drie elektronica-muzikanten gedurende live improvisatiessessies mee aan de slag gingen. Na enkele optredens kristaliseerden zich een aantal open structuren uit die de basis vormden voor het sobere album Always Breathing Monster: tien gemoedelijke tracks, variërend van ingetogen tot speels, waarbij hedendaagse elektronica en eeuwenoude orgelklanken het erg goed met elkaar kunnen vinden.