Aidan Bakers discografie begint onderwijl Gouden Gids-achtige proporties aan te nemen. Op Discogs nemen alleen al ‘s mans langspelers vier pagina’s in beslag. Op ‘Already Drowning’ experimenteert hij met de stemmen van acht verschillende zangeressen. Aanvankelijk had hij daarvoor PJ Harvey, Hope Sandoval en Stina Nordenstam in gedachten, maar geen van die dames antwoordde op zijn samenwerkingsverzoek. Clara Engel, Jessica Bailiff, Valérie Niederoest, Maude Oswald, Joanna Kupnicka, Geneviève Castrée, Liz Hysen en Carla Bozulich verwaardigden zich wél tot een samenwerking met Baker. Alle liedjes en teksten zijn van Bakers hand, maar de zang is blijkbaar wel door de respectievelijke zangeressen geschreven of geïnterpreteerd.
Het resultaat is een verrassend coherente plaat. Baker heeft zijn drones tot songs gesculpteerd, maakt bijzonder creatief gebruik van de input van de dames en komt zo uit bij wat misschien wel zijn meest toegankelijke plaat tot op heden is. Op opener ‘Already Drowning’ stuiterbalt Clara Engel tussen dromerig en snakkend fluisterend, tot Bakers fuzzy finale de song finaal versmacht. ’30 Days/30 Nights’ met Jessica Bailiff op vocalen, doet vervolgens met zijn combinatie slepende drums en strijkers/parlando nog geen klein beetje aan Mogwai denken. Plezant voor de Nederlandse luisteraars: de intro is voorzien van een veldopname van een Nederlands treinstation waar men ‘de intercity naar Schiphol’ kan nemen. ‘Mélusine’, met Valerie Niederoest en Maude Oswald, zit ergens tussen freejazz en My Bloody Valentine in.
Helaas pakt de mayonaise niet altijd. ‘Ice’, met Liz Hysen op vocalen is ons ondanks de fluistervocalen toch vooral iets te drammerig. Gelukkig volgt meteen daarop de majestueuze afsluiter ‘Lorelei/Common Tongue’, met Carla Bozulichs donkere croon én waanzinnige vocalen. Ondertussen nog iemand nieuws van PJ, Hope of Stina?