All Is Nothing

Daterend van juni vorig jaar, stralend in mijn jaarlijst, en ook in de scene een meer en meer gezochte plaat: ‘All Is Silence’ van Ametsub. Aan de liefde die in dit plaatje is gegaan, kan je je een seizoen lang verwarmen. Barstend van creativiteit, met zin voor detail en een geluidspalet dat zich uitstrekt van field recordings tot de meest geavanceerde warped elektronica: deze Japanner verdient een grote te worden bij liefhebbers van Arovane, Autechre, bvdub of Ruxpin. ‘Utmost Point’ zet al meteen ambachtelijk priegelend de toon. ‘Rufouslow’ klinkt zoals we allemaal wel zouden willen dat een volgende Aphex Twin eindelijk nog eens gaat klinken: met een lieflijk toetsje Milieu toe (ook letterlijk, en eerlijk vermeld: er sloop een herwerkte melodie van diens ‘Muted Travels’ in het nummer). ‘Blotted Out’ volgt die esthetiek: teerhartige muziekdoosjeselektronica vol sfeer. Een paar tracks ver, en je weet: hier wordt gemusiceerd met groot talent. Zelfs aan de ambient synthvegen herken je een verfijnde textuur, gemaakt door iemand die behalve zichzelf ook de luisteraar uitdaagt, zonder de pijngrens op te zoeken. ‘Precipice Drive’ is een monstertje – ééntje van het type dat Berghain in een handomdraai tot zweethut verbouwt, daar doet het verder liever niet moeilijk over. ‘Lucent’ zet dan weer doodleuk in op klasserijke moody future jazz met een gedetoneerd randje, om met ‘Vestige For Wind Day’ het stijlpalet compleet te maken, een neoklassieke intro aan de toetsen neerzettend. Zou ‘All Is Nothing’ zijn geschreven voor mensen van 7 tot 77? ‘Key’ diverteert voor een half minuutje met een vaag Gastr del Sol-melodietje. Of neem ‘Dimmur’. Dat heft aan met een Susumu Yokota-feel, om dan stevig de claps boven te halen, want ook aan, naast en op de piano mag – nee, moet gedanst. Meeslepend en prikkelend, dat gaat vaak op voor Ametsubs nieuwste. Bij de introversie van ‘Sun Of Madrid’ zou je rillingen krijgen, zelfs als je muziek maakt bij Boards Of Canada. ‘Over 6633’ is ook al zo’n gekke trip, slim stop-motion spelend met steeds maar rondzeilende synths, een stel vogels kennelijk tot druk gekwetter brengend. En waar ‘Muffled Blue’ verzinkt in gedachten, laat het de synths nagenoeg klinken alsof ze met de piano práten. ‘All Is Nothing’: een twaalf tracks tellende verwenbeurt voor wie creativiteit en emotie in bijzonder verfijnde elektronica verpakt wil horen.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
Ametsub_AllIsNothing
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!