Aghast Agape

Prosaics zijn vijf keer sneller dan Joy Division, pakken epischer dan Wire en veel minder funky dan Gang of Four. Toch zijn het net díe drie groepen waarnaar in de bio verwezen wordt. Net als in alle andere bio’s die de laatste twee jaar geschreven zijn… Peu importe, want de vijf messcherpe, lichtjes melancholische én van heldere vocalen voorziene songs waarmee Prosaics hun debuut-ep hebben gevuld zijn ook zonder die referenties meer dan de moeite waard. We kijken uit naar het vervolg, waarop ze hopelijk niét in de val van het grote gebaar trappen en ook eens een versnelling lager schakelen.

tekst:
Stijn Buyst
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!