F/i is zon band die het zich kan permitteren om jaren niets van zich te laten horen, maar telkens als er nieuw werk van hen verschijnt, overal interesse opwekt. Ontstaan in 1984 en toentertijd heel actief binnen het tapecircuit, evolueerde de band van vroege industrial over drones naar heel heftige, psychedelische spacerock. In 1990 verliet Richard Franecki de band om zich toe te leggen op zijn project Vocokesh, waarna F/i op een lager pitje kwam te staan. In 1997 verscheen nog Helioscopum op het Ceres Records-label en dan was het stil. Thuisstad Milwaukee (Wisconsin) was er een legende rijker op geworden. In 2003 besloot Franecki zijn vroegere kompanen opnieuw te vervoegen en dat resulteerde in A Question For The Somnabulist, een plaat die in een zeer kleine oplage op de markt kwam. De heruitgave die we hier te pakken hebben, bevat één bonustrack uit dezelfde opnamesessie en is ook deze keer gelimiteerd (1000 stuks). De plaat kadert binnen de Resurrection Series van het label, waarop eerder al twee onvindbare Kinski-platen werden heruitgebracht. En is het de moeite? Jazeker. De mix van Chrome (in de bezetting met Damon Edge én Helios Creed) met de lieve kant van Throbbing Gristle werkt nog steeds. Er zit iets minder krautrock, stijl Guru Guru en Ash Ra Temple, in de mix dan voorheen en wat meer Hawkwind is in de plaats gekomen, maar het blijft veelal superieure spacerock. Het openingsnummer Uber-Wizards Of The 88th Meridian zet meteen voor een klein kwartier de toon. Grensverleggend ruimtedromen zullen we, weg van deze wereld en op naar de diepste krochten van een onvoorstelbaar heelal. Jammer echter dat veel tracks na een tijdje worden weggedraaid. F/i kan in de meeste gevallen best nog even doorgaan zonder dat het gaat vervelen. Enige misser op de plaat is Ro Pepsi In Kabul, dat te veel hippietrucjes uit de kast haalt met zijn belletjes, fluitjes en oosters ritme. Het nummer onderbreekt de headtrip halverwege; en dat is jammer. Voor de rest klagen we niet. We verzinnen zelf een universum bij deze soundtrack.