Geen genretechnische verrassingen op de gelimiteerde (honderd exemplaren) debuutcd van het Nederlandse éénmansproject Staalkracht. De samengeperste noise huist in een mengsel van glanzend zwart en lijkenfotografie. De muziek van Jim Breedveld bestaat uit veelvoudige noiselagen en bewerkte concrete samples, waardoor A Means To An End de sfeer oproep van de death industrial groepen van de tweede generatie. Zo kan de klassieker Slaughterhouse van Brighter Death Now fungeren als vergelijkingsmateriaal. Ook Staalkracht kijkt naar de wereld door de misantropische oogkassen van een schedel, met themas als depressie, geweld en andere asociale gedragsvormen. Je mag er gif op innemen dat een seriemoordenaar nooit ver uit de buurt is als Staalkracht het over A Tale Of American Culture heeft. Dit middenstuk is meteen ook het hoogtepunt dankzij de inbreng van stemmen en metaalgeluiden. We vermoeden vleeshaken en het loswrikken van een loden buis om iemand het hoofd mee in te slaan. Net als bij het vroege werk van MB heeft de noise ook ambientkwaliteiten, en noopt hij ons om te gaan liggen. Voorgoed.