Lovers is een trio feministisch ingestelde vrouwen met uitvalsbasis Portland, Oregon. Ze vonden elkaar uiteindelijk na een behoorlijk kronkelig parcours. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in 2002. Songschrijfster Berk overleefde net een ongeval met het toerbusje, waarin zich een explosie voordeed. Ze was de hort op met een vroege incarnatie van Lovers, en ontmoette op die bewuste dag Emily Kingan (percussie, multimedia) die toentertijd bij The Haggard speelde, een feministisch ingestelde hardcoreband. Kerby Ferris (synthesizerprogrammeur, performanceartieste) was de toenmalige roadie van die band, dus al bekend met Kingan. Het was leuk en snel voorbij. Elk ging weer zijns weegs tot ze elkaar opnieuw ontmoetten in Zuid-Amerika. De klik om samen muziek te maken was er deze keer wel, en Lovers incarneerde in een trio dat plaat na plaat uitbrengt boordevol behoorlijk introspectieve nummers met een duidelijke feministische inslag, al wordt humor absoluut niet geschuwd. Teder en romantisch klinken de liedjes, op een bedje van akoestische of door synthesizers opgewekte instrumentatie. Introvert of extravert, al overheerst op ‘A Friend In The World’ duidelijk het laatste. De liedjes neigen steeds meer naar synthesizerpop, met harmonieuze samenzang en soms behoorlijk complexe ritmiek. Toch blijven de tien liedjes eenvoudig overkomen, charmerend ook. Droompop, meidenpop, electropop: het zijn maar benamingen voor een plaat die heerlijk complexloos klinkt en waarop de doorsnee muziekliefhebber zelfs een dansje kan plegen als die nood zich voordoet.