De laatste dag van deze editie van 5 Days Off is er alleen nog muziek in de Melkweg, de Paradiso heeft wat dit festival betreft haar deuren namelijk al gesloten.
Op het programma een aantal dj’s die onder de noemer Modeselektion kunnen worden samengevat. Aanjager hiervan is het Duitse dj-duo Modeselektor, die samen met een aantal bevriende dj’s het vermaak van deze avond zullen verzorgen. Opener in de kleine zaal is Dekmantel Soundsystem, de schuilnaam voor drie jonge Nederlandse artiesten die tegelijk platenbaas en feestorganisator zijn. Deze avond kan ik slechts één Dekmantelnaar ontwaren achter de enorm breed opgezette tafels met geluidsapparatuur, maar wellicht voegen de andere twee zich bij als ik in de grote zaal aanwezig ben. Wat bij Dekmantel opvalt is, naast de vrij lege zaal, de duur van zijn/hun set, die namelijk twee en half uur is. Ondanks dat er aardig gedraaid wordt, had ook hier weer een andere act tussen geplaatst kunnen worden. Jammer. In de grote zaal is ondertussen Siriusmo begonnen met zijn set. Deze Duitser, die in het dagelijks leven als Moritz Friedrich door het leven gaat, heet podiumvrees te hebben en treedt niet vaak op. Een buitenkansje dus hier vanavond in de Melkweg, waar Siriusmo laat horen dat hij niet altijd een even begaafd mixer is. Er komt nergens een echte flow in zijn muziek, maar storend wordt dat eigenlijk niet. Het voelt meer als een concert, met een publiek dat enthousiast applaudisseert na ieder nummer. De muziek is donker, gruizig en de zwart-wit visuals passen er goed bij. Tijdens enkele nummers komt er zowel in de muziek als in de beelden meer kleur, en ook de mensen in de zaal lijken op deze momenten levendiger te worden. Een aparte show, maar niettemin goed te pruimen. Rond twaalven wordt het stokje van Siriusmo overgenomen door de Schot Hudson Mohawke. Deze nogal slungelig uitziende jongen draait een scala aan platen uit de regionen van dubstep, drum and bass, grime, garage en hiphop. Ook hier is er van een flow geen sprake en lijkt het meer alsof we naar een aantal nummers achter elkaar aan het luisteren zijn, maar ook hier is dat geen punt van grote kritiek. Het lijkt een beetje bij de avond te passen en ook het publiek lijkt het prima te vinden. Er wordt gebabbeld, gedanst, goedkeurend geknikt en op het balkon zitten er zelfs mensen gemoedelijk te genieten van de gebrachte geluiden. Vooral de loodzware bassen klinken erg goed in de Max en maken dat er toch een groot verschil zit tussen live en thuis luisteren. Hudson Mohawke gaat onverstoorbaar door met het brengen van zijn platen zonder zich om een goed gemixed geheel te bekommeren en iedereen vindt het wel goed zo.
Dan maar eens naar de andere kant van de Melkweg lopen, waar een andere Brit het voor elkaar heeft gekregen dat de kleine zaal ineens bomvol lijkt te zijn. De jonge Engelse producer en dj Pearson Sound, ook wel bekend als Ramadanman of onder zijn geboorte naam David Kennedy, draait een soort ingetogen jungle met elementen van minimal, vocal house uit de jaren negentig en een niet erg aanwezige bas. Hoewel het allemaal niet erg vernieuwend klinkt, vindt het publiek het dermate goed dat een voorzichtig bewegende volle dansvloer het gevolg is. Prima act midden op de avond in de oude zaal. Dan weer door naar de Max, waar om 1 uur des nachts de Berliner Apparat (Sascha Ring) ten tonele verschijnt. Waar Ellen Allien eerder deze week op hetzelfde podium bewees de koningin van minimal techno en house te zijn, laat Apparat zich deze avond kronen tot keizer. Vanaf het moment van opkomst, onberispelijk gekleed, tot aan de eerste voorzichtige climaxen in zijn set laat hij het publiek uit zijn handen eten. Niet geheel ontoevallig hebben Ellen Allien en Apparat samen ook een album gemaakt, Orchestra of Bubbles. Voor het eerst deze avond ontstaat er een hypnotiserende flow in een set en duren de momenten van extase langer dan slechts één nummer. Apparat mixt nauwkeurig ruimtelijke en zwevende geluiden met lomp neerdalende bassen. Zelden zo’n fijne combinatie van organische en vloeibare muziek met machinale en hydraulische geluiden gehoord. Voor mij was dit een mooie afsluiter, en met spijt in het hart laat ik de pas laat spelende Modeselektor links liggen. De feestende menigte heeft geen oren naar werk op de maandagochtend en blijft in grote getale aanwezig in de Melkweg, die deze zondag stukken drukker is dan afgelopen donderdag. Een geslaagde laatste dag van 5 Days Off. Terugkijkend op het festival heb ik weinig echt grote verrassingen gezien en vind ik dat de programmering af en toe een paar missers bevatte, maar er zal al met al redelijk tevreden teruggekeken worden door de meeste mensen.