Het Griekse netlabel Somehow Ecstatic Records grossiert in conceptuele sessies en is tot nu altijd onder de Gonzo radar gebleven. Met een release van de Nederlandse Danielle Liebeskind komt nu een einde aan die anonimiteit. Het concept dat het label hanteert, is dat van de ééndagsopnames; de sessie dient binnen één dag en zonder edits of overdubs te worden opgenomen. Liebeskind wordt hier bijgestaan door Donné Brok en Martin Luiten, allen afkomstig uit Nijmeegse improv, noise en songwriter scene en waarbij de laatstgenoemden nooit stil lijken te zitten. Het resultaat is een sessie van zeven uiteenlopende composities met experimentele shoegaze rock, improv noise, vrije klanken, instrumentele tonen en andere randvormen die niet makkelijk in een hokje te passen zijn. Het begin van de sessie is vooral opbouwend en aftastend naar een bepaalde drive. Er komt vrijwel geen zang aan te pas, tenzij de tegendraadse spoken word fragmenten en sporadische riot girl stemklanken zouden meetellen zoals in vijfde compositie die doet denken aan een jonge, heerlijk rammelende Sonic Youth uit vervlogen tijden. Die groezelige en ietwat ruige sfeer blijft goed overeind tot op het einde met het nodige sfeervolle gitaarwerk. In een klein uur komt deze doordachte sessie roffelend tot een eind en hebben we onze teenage angst weer even herbeleefd. Check vooral de bandcamp van het label waarop een grote voorraad gratis aan 0 euro te downloaden sessies staan van nobele onbekende artiesten, maar voor wie het tastbare wilt bezitten, de sessies zijn ook te koop in prettige handgemaakte en geperste kartonnen hoesontwerpen.