We moeten daar eerlijk in zijn. Als we ons definitieve oordeel over Youff hadden gebaseerd op de eerste keer dat we ze zagen optreden hadden we deze plaat niet besproken. Dat zou jammer zijn. Die avond in Brussel raakte het voor ons kant noch wal. Gelukkig zagen en hoorden we ze daarna nog regelmatig terug en konden ze ons telkens meer en meer bekoren. Hun vorige ‘Et Cetera’ was al een welgemikte kopstoot van jewelste en deze doet niet onder. Voor deze plaat is Youff trouwens uitgebreid tot een kwartet. Arjen Verswijvelt (Maze, VAAL) en Michiel De Naegel (30.000 Monkies, Joerie Chipsvingers) vervoegden de vaste spil Alexander Schillewaert en Manu Mahie. Voor de opnames trok het viertal naar de nu al legendarische Hasseltse Barak waar ze onder de kundige leiding van Kasper De Sutter (El Yunque) elf snoeiharde, zwartgeblakerde lappen experimentele noiserock opnamen. In die songs schoppen ze tegen alles wat los en vast zit. Of wat moet je anders denken van titels (in kapitalen) zoals ‘MUZAK FOR THE MASS’, ‘MIDCLASS LUXURY’, ‘NOUVEAUX RICHES’, ’18 KARAT GENOCIDE’ of ‘MAZELTOF JUGEND’? En zoals we ook merkten toen we ze de laatste keer live zagen hebben, laten ze nu ook muzikaal meer variatie toe. Gestructureerde chaos en muzikale waanzin is het gevolg. Ons oordeel is bijgesteld.